ميشوم

باز فکرت به سرم آمد و بی خواب شدمنغمه خوانِ غزلی از گل مهتاب شدمروی پیراهن پر نقش و نگار تن ماهعکس زیبای تو را دیدم و بی تاب شدمنور خوشرنگ دو فانوس طلایی همه شبزندگی داد به باغ دل و شاداب شدمبا هوای ِ ميشوم...ادامه مطلب

کاش هر صبح به دیدار تو بیدار شدن
تو دوا باشی و با عشق تو بیمار شدن

با تو بودن همه عمر نفس در نفس‌ات
سر به گیسوی تو از عطر تو سرشار شدن

مثل برگ گل سرخ و لب خورشید بهار
سیر از طعم خوش بوسه دیدار شدن

حُسن آن نیست که آن کودک کنعانی داشت
حُسن را چشم تو بایست خریدار شدن

تو اگر باغچه را نیم نگاهی بکنی
گل بابونه ندارد غم بی بار شدن...

 

ميشوم...

‎فکر کردی بی تو میمیرم؟نباشی بهتر است!‎باتو در زندان و زنجیرم، نباشی بهتر است!‎اهل بازی هستی و احساس من بازیچه نیست‎بی نهایت از تو دلگیرم، نباشی بهتر است!‎بی‌وفایی و مقصر، خوب میدانی چرا!‎من که بی منظ ميشوم...ادامه مطلب

عشق پر شورترين حس بشر در دنياست
عشق گل واژه ترين قصه اين آدمهاست

يك نگاه بر تو در آن چاه زنخدان هستم
بوسه بر لعل عسل ريز لبانت غوغاست 

دل به دريا زده ام عطر و تنت بوسيدم
آفرين عشق چنان سرو مطبق زيباست

اى عزيز همچو نسيمى ببرت بنشستم
عشق از ساحل درياى نگاهت پيداست

شيده تو اين همه آزاده و يكرنگ هستى
راستى فلسفه عشق تو دانى ز كجاست

 

ميشوم...

دلم گرفته، به دلتنگیِ شبانه قسم
به گیسوان سیاه تو روی شانه قسم …

تو بهترین غزل عاشقانه را با چشم،
سروده ای، به غزل های عاشقانه قسم

درخت های کهنسال با رسیدن تو
جوان شدند، به شادابی جوانه قسم

خلاف عامه ى مردم به عشق پابندم
به سنگ های شکیبای رودخانه قسم …

فدائیان غم عشق و کشتگان فراق
نمرده اند! به غم های جاودانه قسم
 

ميشوم...

دامان تو!!!دستم بدامنت نگیر از دست من دامان خودرخصت بده در پای قربان نمایم جان خودهر گوشه ی چشمم شده دریایی بی پایان و ژرفزان دم که ما را ارمغان بنموده ای هجران خودراندی مرا از کوی خود آواره ی صحرا شد ميشوم...ادامه مطلب

من و دل آمده بوديم به مهمانى تو من و زيبايى و اين خنده عرفانى تو با نگاه تو چنان خاطره ها زنده شدند من و شهر غزل و محو درافشانى تو غرق مستى شدم آنگاه نگاهم كردى من و آن روح لطيفم همه قربانى تو گاه سرشار تر از حس شكفتن هستى من و شادى و ترانه شب مهمانى تو شب مهتابى و آن لعل لبت اى جانم چون ستاره شده آن چهره نورانى تو عاشقم مست پريشانى زلف سيهت ساقى و ساغر و مينا شب كيهانى تو شيده عاشق به كمال است و وصال من و سرگشتگى و واژه ى پنهانى تو ميشوم...

بی جهت نیست این همه زیبایی ات هرکسی بیند تورا مجنون شود
دور تو میچرخمو آرایشت کل اعجاب طبیعت میشود
دیوانه ات شدم ببین فقط به من دل را ببند دل را ببند دل را ببند
ای جان از عشق تو سوخت ای دلبرم فقط بخند فقط بخند فقط بخند...
.

ميشوم...

من اسیرم، عاشقم عاشقتر از افسانه ها
با خیال روے تو من ماندم و ویرانه ها
سرخوش هستم من اگر بامن بمانے تاابد
گر نمانے وایِ من از طعنۀ بیگانه ها...
‌‎‌‌‌‎‌‌

ميشوم...

عید قربان آمد و باز آ که قربانت شوم
همچو اسماعیل به فرمان خدا رامت شوم
 
حاجیان اندر دیار کعبه گشتند مهمان
میزبان من بیا تا من که مهمانت شوم
 
عید قربان است و هر که میدهد قربانی اش
آرزو دارم که قربانی قربانت شوم
 
عید روزه رفت و قربان، میرسد نوروز هم
روز نوروز میرسی تا سبزی خوانت شوم
 
باغبان از شوق گلبن میرود در خواب مست
گلشن باغم بیا تا مست مستانت شوم
 
دشت ها پر لاله و باغها پر سنبل شده
تا به کی خواهی که مجنون بیابانت شوم

    

ميشوم...